- همفری تونکین
26 جولای روز جهانی اسپرانتو نزدیک است. اکنون باید برنامه ریزی کرد!
در آن روز چه خواهید کرد؟
من قطعاً به دوستان غیراسپرانتویی خود اطلاع خواهم داد که این روز در تقویم اسپرانتو یک روز خاص است – روزی که در سال 1887 زامنهوف جزوه کوچکی را منتشر کرد که برای اولین بار اسپرانتو را به جهان معرفی کرد. من اسپرانتو را به آنها تحمیل نمیکنم، گویی که راه حلی برای همه مشکلات جهان است، اما به برخی از تحولات اخیر اشاره میکنم. به عنوان مثال: شاید این واقعیت که سال آینده ما کنگرهای در آفریقا خواهیم داشت، جایی که اسپرانتو به تدریج طرفداران و کاربران خود را پیدا میکند. یا شاید این واقعیت که هزاران نفر از اسپرانتو در محیطهای اجتماعی استفاده میکنند. یا به این زبان آواز میخوانند، حتی در گروههای کر بینالمللی؛ یا به این زبان مطالعه میکنند. یا آن را به افراد دیگر آموزش میدهند. من برای آنها پیوندهایی (لینکهای اینترنتی مثلا به یوتیوب) به آنها معرفی میکنم که ممکن است برایشان جالب باشد.
امیدوارم در میان دوستانم یک یا دو سیاستمدار محلی، معلم، یا افرادی که به خارج از کشور سفر میکنند، وجود داشته باشند.
شاید حتی با شهردارمان تماس بگیرم یا برای سناتور یا نماینده مجلسمان پیامی بفرستم یا با یک روحانی محلی تماس بگیرم. شاید اکنون این کار را انجام دهم تا آنها را آگاه کنم که روز اسپرانتو به زودی فرا خواهد رسید.
نه برای تحمیل، بلکه برای اطلاع رسانی. نه برای متقاعد کردن فوری، بلکه برای ایجاد علاقهمندی. نه برای اینکه نشان دهم اسپرانتوزبانان عجیب و غریب هستند، بلکه برای نشان دادن اینکه آنها عاقل هستند، اینکه به خوبی از جهان مطلع هستند، اینکه برای تفاهم بین انسانها کار میکنند.
از طرفی، اگر کار برای فهمیدن عجیب است، مرا غریبه خطاب کن…
شاید به آنها اشاره کنم که به زودی به یک کنگره اسپرانتو در ایتالیا خواهم رفت، جایی که همه مردم به یک زبان صحبت میکنند. من ممکن است به دروغ بگویم که ما همیشه در کنگرههایمان به دستاوردهای زیادی میرسیم، یا حداقل برای خودم یادداشت کنم که برای دستیابی به دستاوردهای زیادی در تورین ایتالیا با جدیت بیشتری کار کنم – اگر فقط برای اینکه نشان دهم که با یک زبان مشترک واقعاً میتوان به چیزهای زیادی دست یافت – و برای اینکه خودم را برای کنگره سال آینده آماده کنم.
شاید حتی به احترام زبان و خالقش یک لیوان شربت بنوشم… اما فقط بعد از اندکی تلاش و خستگی، به طوریکه آن لیوان پاداش من باشد و نه گریز از تلاش.
البته، برای دوستان اسپرانتیستم که معمولاً در روزهای تعطیل (مثلاً در کریسمس) با آنها تماس میگیرم، آرزوهای خوبی خواهم داشت. من از آنها برای کارشان برای اسپرانتو تشکر خواهم کرد. به آنها یادآوری خواهم کرد که تنها نیستند. آنها را تشویق به انجام کارهای بیشتر خواهم کرد، قول خواهم داد که من هم تلاش بیشتری را انجام دهم.
درک کنید: اگر میخواهیم جهان روز اسپرانتو را جشن بگیرد، بیایید از خودمان شروع کنیم. بیایید به اسپرانتوی خود افتخار کنیم، اما عاقلانه، با عزت، متقاعدکننده. پس بزن بریم!
روز اسپرانتو مبارک! جهان مبارک!
شما باید باشید (sein)وارد شدید برای گذاشتن دیدگاه